Superpancernik Bismarck

Kaliber, Który Budził Strach

Główne uzbrojenie Bismarcka stanowiło osiem dział kalibru 380 mm SK C/34, rozmieszczonych w czterech dwudziałowych wieżach. Te gigantyczne działa mogły wystrzeliwać pociski ważące do 800 kg na odległość ponad 36 kilometrów. Były to jedne z najpotężniejszych dział, jakie kiedykolwiek zainstalowano na okręcie wojennym, co czyniło Bismarcka śmiertelnie niebezpiecznym przeciwnikiem dla każdego wroga.

Jego siła ognia była niezwykle skuteczna, czego dowodem było zatopienie HMS Hood, dumy brytyjskiej floty, podczas bitwy na Morzu Duńskim w maju 1941 roku. Jeden precyzyjny salwa z dział Bismarcka doprowadziła do eksplozji magazynu amunicji Hooda, co praktycznie rozerwało brytyjski okręt na pół. To wydarzenie zszokowało brytyjską opinię publiczną i spowodowało, że Royal Navy skoncentrowała wszystkie swoje siły na zniszczeniu Bismarcka.

Bitwa z Brytyjskim HMS Hood

Jednym z najbardziej pamiętnych i dramatycznych wydarzeń w historii pancernika Bismarck była bitwa z brytyjskim krążownikiem liniowym HMS Hood. To starcie, które miało miejsce 24 maja 1941 roku na Morzu Duńskim, stało się jednym z najważniejszych epizodów morskich w czasie II wojny światowej.

Tło Bitwy

Bismarck, będący w trakcie swojej pierwszej operacyjnej misji, znanej jako „operacja Rheinübung”, wraz z krążownikiem ciężkim Prinz Eugen, wyruszył na Atlantyk, aby przechwytywać alianckie konwoje z zaopatrzeniem płynące do Wielkiej Brytanii. Brytyjska flota, świadoma zagrożenia, jakie stanowił Bismarck, postanowiła natychmiast go odnaleźć i zniszczyć, zanim zdążyłby zadać większe straty.

HMS Hood był dumą Royal Navy, okrętem, który przez lata uchodził za najpotężniejszy na świecie. Zbudowany w latach 20. XX wieku, Hood był nazywany „Królową Mórz” i stał się symbolem brytyjskiej potęgi morskiej. W chwili wybuchu II wojny światowej Hood, choć już nieco przestarzały w porównaniu z nowymi pancernikami, wciąż był jednym z największych okrętów na morzach.

Przebieg Bitwy

Bitwa rozpoczęła się o świcie 24 maja 1941 roku, gdy brytyjska flota, złożona z HMS Hood i pancernika HMS Prince of Wales, nawiązała kontakt wzrokowy z Bismarckiem i Prinz Eugenem. Wkrótce obie strony rozpoczęły ostrzał. Hood jako pierwszy otworzył ogień, mierząc w Prinz Eugena, myląc go z Bismarckiem. Wkrótce jednak sytuacja została skorygowana, a Hood skoncentrował swój ostrzał na Bismarcku.

Starcie trwało zaledwie kilka minut, ale miało dramatyczny przebieg. Około godziny 6:00, po serii wymian ognia, Bismarck oddał decydującą salwę. Jeden z jego pocisków kalibru 380 mm trafił w magazyn amunicyjny HMS Hood. Eksplozja była tak potężna, że niemal rozerwała Hooda na pół, a okręt szybko zatonął. Z załogi liczącej 1 418 osób uratowały się tylko trzy osoby.

Pościg i Upadek

Po zatopieniu HMS Hood, Bismarck stał się celem numer jeden dla brytyjskiej floty. Rozpoczęła się jedna z najbardziej zaciętych pogoni w historii wojny morskiej. Przełomowym momentem było trafienie steru Bismarcka torpedą wystrzeloną przez brytyjski samolot Fairey Swordfish, co poważnie uszkodziło zdolność manewrowania okrętu. Niemiecki pancernik został unieruchomiony, co pozwoliło brytyjskim okrętom dogonić go i zaatakować.

27 maja 1941 roku Bismarck stanął do swojej ostatniej bitwy. Otoczony przez jednostki Royal Navy, został zasypany gradem pocisków, które ostatecznie doprowadziły do jego zatonięcia. Załoga, aby uniknąć przechwycenia przez wroga, sama zdetonowała okręt, co przyspieszyło jego koniec. W wyniku tej bitwy zginęło około 2 085 marynarzy z 2 200-osobowej załogi.

Gdzie Spoczywa Pancernik Bismarck?

Wrak pancernika Bismarck spoczywa na dnie Atlantyku, około 650 kilometrów na zachód od francuskiego portu Brest. Znajduje się na głębokości około 4 791 metrów (15 719 stóp). Okręt został odnaleziony 8 czerwca 1989 roku przez amerykańskiego oceanografa Roberta Ballarda, który wcześniej odkrył wrak Titanica.

Bismarck leży w pozycji odwróconej, czyli na dnie kadłubem do góry. To sugeruje, że podczas zatonięcia kadłub pancernika odwrócił się, co mogło być spowodowane gwałtownym zalaniem lub eksplozją w momencie, gdy okręt tonął. Wrak jest stosunkowo dobrze zachowany, biorąc pod uwagę czas, który spędził pod wodą, choć jest oczywiście w znacznym stopniu uszkodzony przez zniszczenia wojenne i długotrwałe oddziaływanie oceanu.

Wrak Bismarcka jest obecnie chroniony przez międzynarodowe prawo jako grobowiec wojenny, co oznacza, że wszelkie działania przy wraku, takie jak wydobywanie części czy eksploracja wewnętrzna, są zabronione bez odpowiednich zezwoleń.

Dziedzictwo i Legenda

Mimo że Bismarck miał bardzo krótką służbę na morzu, jego historia stała się jedną z najbardziej znanych opowieści o wojnie morskiej. Bismarck do dziś budzi podziw nie tylko ze względu na swoje imponujące uzbrojenie i rozmiary, ale także z powodu dramatycznych wydarzeń, które doprowadziły do jego zatonięcia. Okręt stał się symbolem niemieckiej potęgi morskiej, a także przestrogą, jak cienka jest granica między zwycięstwem a klęską.

Podsumowując jego historia jest przypomnieniem o nieprzewidywalności wojny i potędze, którą może przynieść, ale także odebrać. Do dziś, Bismarck pozostaje symbolem potęgi, która, choć imponująca, nie mogła uniknąć swojego przeznaczenia.

Ciekawostki:

Skąd pochodzi nazwa Bismarck?

Nadanie pancernikowi imienia Bismarcka miało symbolizować potęgę, siłę i determinację niemieckiej marynarki wojennej w czasach II wojny światowej, nawiązując do dziedzictwa politycznego Ottona von Bismarcka, który był jednym z najważniejszych polityków w historii Niemiec. 

Co Udało Się Odkryć We Wraku Bismarcka?

Mimo że wrak Bismarcka jest w dużym stopniu zniszczony, wiele jego elementów, takich jak wieże dział, jest nadal w relatywnie dobrym stanie. Eksploracja dostarczyła cennych informacji na temat ostatnich chwil pancernika.