W dobie nowoczesnych technologii wojskowych, gdzie dominują drony, systemy rakietowe i cyberwojna, zaskakujące może być, że sprzęt wojskowy sprzed kilku dekad wciąż znajduje swoje miejsce na polu bitwy. Tak jest w przypadku niemieckiego samobieżnego działa przeciwlotniczego Gepard.
Czym jest Gepard?
Gepard 1A2, bo o nim mowa, to samobieżny system przeciwlotniczy wyprodukowany przez Niemcy w latach 70. XX wieku. Wyposażony w dwa działka kal. 35 mm, z zaawansowanymi radarami do namierzania celów, Gepard został zaprojektowany, aby chronić oddziały lądowe przed atakami z powietrza. Początkowo jego głównymi celami były nisko lecące samoloty i śmigłowce, ale w dobie dzisiejszych konfliktów zbrojnych, Gepard znalazł nowe zastosowanie – obronę przed dronami.
Starzejąca się technologia
Jednym z największych zagrożeń, jakie obecnie pojawiają się na europejskim niebie, są drony. Te bezzałogowe maszyny, stosowane zarówno przez państwa, jak i grupy paramilitarne, stają się kluczowym elementem nowoczesnych działań wojennych. Mogą wykonywać misje zwiadowcze, przeprowadzać ataki, a także dostarczać precyzyjnych uderzeń z powietrza. Są trudniejsze do wykrycia i zwalczania niż tradycyjne samoloty.
Pomimo że Gepard powstał w erze, w której drony nie istniały, jego szybka zdolność reagowania, mobilność i nowoczesne modyfikacje sprawiają, że wciąż jest bardzo efektywny w walce z nowoczesnymi zagrożeniami. Zaawansowane systemy radarowe, które pozwalają na szybkie wykrywanie i namierzanie nisko lecących celów, w połączeniu z ogromną siłą ognia dwóch działek kal. 35 mm, czynią z niego doskonałą broń przeciwko dronom.
Dane techniczne:
- Producent: Krauss-Maffei Wegmann (KMW)
- Lata produkcji: 1973–1980
- Typ pojazdu: Samobieżne działo przeciwlotnicze
- Załoga: 3 osoby (kierowca, dowódca, operator systemu ogniowego)
Uzbrojenie:
- Główne uzbrojenie: Dwa działka automatyczne Oerlikon KDA kal. 35 mm
- Szybkostrzelność: 550 strzałów na minutę (każde działo)
- Zasięg efektywny: do 5 km (cele powietrzne)
- Zasięg ognia naziemnego: do 3 km
- Rodzaje amunicji: przeciwpancerna i odłamkowa
Systemy radarowe:
- Radar wykrywania celów: zasięg do 15 km
- Radar śledzenia celów: zasięg do 13 km
- Systemy celowania: zintegrowane systemy radarowe i optyczne
- Reakcja na cel: automatyczne wykrywanie i śledzenie celów powietrznych, również nisko lecących (drony, śmigłowce)
Mobilność:
- Podwozie: na bazie czołgu Leopard 1
- Silnik: silnik wysokoprężny MTU MB 838 CaM 500, o mocy 830 KM
- Prędkość maksymalna: 65 km/h (na drodze)
- Zasięg operacyjny: 550 km (na drodze)
- Prześwit: 0,45 m
- Masa: około 47,5 tony
Ochrona:
- Pancerz: stalowy, chroniący przed ostrzałem z broni lekkiej i odłamkami
- Systemy ochrony: możliwość zamontowania dodatkowych osłon, systemów zakłócających i wyrzutni granatów dymnych
Dodatkowe wyposażenie:
- Wspomaganie ognia: automatyczne systemy celowania z możliwością ręcznego przejęcia kontroli
- Ładowność amunicji: około 680 sztuk amunicji dla obu działek (podział na różne rodzaje pocisków)
- Systemy nawigacji: współczesne wersje mogą być wyposażone w systemy GPS oraz inne nowoczesne systemy komunikacyjne
Gepard, mimo iż powstał kilka dekad temu, wciąż imponuje swoją precyzją i skutecznością na polu walki, zwłaszcza w obronie przed nowoczesnymi zagrożeniami powietrznymi, takimi jak drony.
Gepard w rękach Ukrainy
W ramach wsparcia militarnego Niemcy przekazały Ukrainie kilka systemów Gepard, które są obecnie używane do obrony przed rosyjskimi atakami z powietrza. Rosja coraz częściej wykorzystuje drony do ataków na strategiczne cele, takie jak infrastruktura energetyczna czy bazy wojskowe. W tej sytuacji Gepard okazuje się być nieocenioną bronią. Zdolność tego systemu do błyskawicznej reakcji i niszczenia celów latających czyni go kluczowym elementem w ochronie przed atakami dronów.
Powrót legendy
Historia Geparda pokazuje, że technologia, która z pozoru wydaje się przestarzała, po odpowiednich modernizacjach i dostosowaniach, może wciąż odgrywać kluczową rolę na współczesnym polu bitwy. Szybkostrzelność, precyzja i mobilność tego niemieckiego systemu przeciwlotniczego sprawiają, że Gepard pozostaje istotnym narzędziem w walce z zagrożeniami powietrznymi, nawet w erze nowoczesnych dronów.
Jest to doskonały przykład na to, że „stare” nie zawsze znaczy „bezużyteczne”. Gepard udowadnia, że starsze technologie wojskowe mogą znaleźć nowe zastosowania, zapewniając obronę przed współczesnymi zagrożeniami. Kto by pomyślał, że broń z lat 70. będzie miała tak kluczowe znaczenie w XXI wieku?
-
Poznaj T249 Vigilante – samobieżny system przeciwlotniczy z sześciolufowym działem Gatlinga, który miał zrewolucjonizować obronę powietrzną w latach 60. Odkryj jego historię i zaawansowaną technologię.
złom… może i jest dobry na drona wielkości małego samolotu ale na na coś co ma 50x50cm albo jest mniejsze jest totalnie bezużyteczny, raz że tego nawet nie wykryje, dwa że rozstaw dział +/- 2metry od siebie nawet jak coś namierzy to wszystko przeleci po bokach, trzy że dron ma inną manewrowość niż samolot może w jednej chwili zawisnąć w powietrzu albo zacząć lecieć do tyłu/do góry/do dołu/ w bok, lub nawet trzy kombinacje na raz (staje w miejscu, po czym pionowo spada w dół lekko na bok i jeszcze się cofa) a jeszcze może dodatkowo robić to wszystko wpadając w korkociąg i lecieć po okręgu i to wszystko w trzech osiach i różnych kombinacjach które można zmienić w ułamku sekundy dwoma joystickami, latam dronami to wiem… i wszystkie obliczenia trajektorii można sobie wsadzić w… w kieszeń, technologia z lat 70-80 nie zakładała nawet takich możliwości nie ważne jaką sobie fajną symulację wygenerują żeby to ładnie wyglądało