Poznaj pierwszego z lotniskowców typu Gerald R. Ford, zaczęto go budować na początku roku 2009. Po 8 latach prac, oraz wydaniu 13 miliardów dolarów, okręt CVN-78 rozpoczął swoją służbę. W międzyczasie także rozpoczęto budowę USS John F. Kennedy (CVN-79).
USS „Gerald R. Ford” Czym różni się od innych lotniskowców?
USS „Gerald R. Ford” wygląda jak nieco większy podobny okręt „Nimitz”, jednak są to tylko pozory. Jest zupełnie nowym okrętem, zaprojektowanym według nowej generacji, będącej sumą doświadczeń z kilkudziesięciu lat eksploatacji „Nimitzów”. Widoczną zmianą jest nieco mniejsza i przesunięta do tyłu, charakterystyczna nadbudówka, tak zwana. „wyspa”.
Jednak najważniejsze jest to, czego nie widać na pierwszy rzut oka. Najważniejsza zmiana dotyczy wyposażenia radionawigacyjnego i przeniesienia centrum dowodzenia z „wyspy” do wnętrza okrętu. Dokonano także wielkich zmian w samych hangarach i magazynach uzbrojenia, automatyzując cały proces dostaw broni na pokład lotniskowca. Zmieniono również sposób obsługi samolotów na pokładzie w taki sposób, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia zatorów i płynnie obsługiwać wszystkie wymagające tego maszyny.
Okręt dostosowano także do obsługi obecnych i przyszłych bezzałogowych statków powietrznych, a także, dzięki ogromnej nadwyżce mocy, do zastosowania w przyszłości broni laserowej.
Mniej załogi i nowoczesne elektromagnetyczne katapulty.
Istotne modernizacje dotyczą również bardziej komfortowych pomieszczeń dla załogi. O ile starszej poprzedniej generacji lotniskowców „Nimitz” był miejscem zamieszkania dla 2480 osób personelu lotniczego i 3200 marynarzy, to USS „Gerald R. Ford” – przy takiej samej liczbie załogi, będzie wymagał o 1200 marynarzy mniej.
Ważną wprowadzoną innowacją są również elektromagnetyczne katapulty (Electromagnetic Aircraft Launch System – EMALS), wyrzucający startujący samolot z pokładu lotniskowca. Na Nimitzach pracują katapulty parowe, narzucające ograniczenia związane m.in. z minimalną masą wyrzucanych samolotów.
W przypadku elektromagnetycznych nie ma takich już ograniczeń, bo siłę ich działania można płynnie regulować w zależności od potrzeby. 93-metrowa katapulta może wyrzucić obiekt o wadze do 45 ton, nadając mu prędkość do 240 kilometrów na godzinę. Parametry pracy tych urządzeń imponują, jednak same katapulty – zanim zostały dopracowane – były przyczyną opóźnień, związanych z konieczną poprawą niezawodności.
Oprócz tego, okręty typu Gerald R. Ford mają być znacznie tańsze w utrzymaniu na przestrzeni wielu lat. Amerykanie sądzą, że utrzymanie jednego lotniskowca najnowszego typu przez 50 lat wygeneruje koszta niższe o 17 proc. czyli około 4 mld dolarów.
Dane techniczne – Lotniskowce typu Gerald R. Ford
Kraj budowy: Stany Zjednoczone
Stocznia: Newport News Shipbuilding
Wejście do służby: 2017
Planowana budowa okrętów: 10
Zbudowane okręty: 1
Wyporność: 100 000 ton
Długość: 332,8 m
Szerokość: 78,0 m
Napęd: 2 reaktory PWR A1B o mocy 400 tys. KM każdy oraz 4 śruby
Prędkość: ponad 30 węzłów
Wyposażenie lotnicze: 75-90 samolotów i śmigłowców