W okresie II wojny światowej Japonia, dysponując jedną z najsilniejszych flot na świecie, zbudowała wiele imponujących okrętów. Wśród nich na szczególną uwagę zasługuje Shinano – największy lotniskowiec w historii japońskiej floty, a zarazem jeden z najbardziej fascynujących okrętów wojennych tej epoki.
Od Pancernika do Lotniskowca
Historia „Shinano” zaczyna się jako trzeciego okrętu z serii pancerników klasy Yamato – największych pancerników kiedykolwiek zbudowanych. Decyzja o zmianie przeznaczenia tego okrętu zapadła po bitwie o Midway w 1942 roku, w której Japonia straciła cztery lotniskowce. Ta strategiczna porażka skłoniła dowództwo marynarki do zrewidowania planów budowy nowych jednostek. W obliczu rosnącej dominacji lotnictwa w działaniach morskich, pancernik „Shinano” został przeprojektowany na lotniskowiec.
Charakterystyka Techniczna
Prace nad przebudową okrętu zakończono w 1944 roku. „Shinano” miał imponującą wyporność wynoszącą około 72 000 ton, co czyniło go największym lotniskowcem na świecie w tamtym czasie. Okręt miał długość 265,8 metra i był przystosowany do przenoszenia około 47 samolotów, co nie było imponującą liczbą w porównaniu do innych lotniskowców. Jednak jego głównym zadaniem miało być wsparcie innych lotniskowców jako okręt zaopatrzeniowy i naprawczy.
Dane techniczne:
Oto szczegółowe dane techniczne dotyczące lotniskowca Shinano:
Ogólne dane:
- Typ okrętu: Lotniskowiec
- Klasa: Okręt przebudowany z pancernika klasy Yamato
- Państwo: Japonia
- Stocznia: Stocznia Morska w Yokosuce
- Data położenia stępki: 4 maja 1940
- Wodowanie: 8 października 1944
- Wejście do służby: 19 listopada 1944
- Zatopienie: 29 listopada 1944
Wymiary:
- Długość całkowita: 265,8 metra
- Szerokość na linii wodnej: 36,3 metra
- Szerokość pokładu lotniczego: 40 metrów
- Zanurzenie: 10,3 metra
Wyporność:
- Standardowa: 65 800 ton
- Pełna: około 72 000 ton
Napęd:
- Siłownia: 12 kotłów parowych typu Kanpon, zasilających cztery turbiny parowe
- Moc: 150 000 KM
- Prędkość maksymalna: 27 węzłów (około 50 km/h)
- Zasięg: 10 000 mil morskich przy prędkości 18 węzłów (około 18 520 km)
Uzbrojenie:
- Działa artylerii głównej: 16 x 127 mm (8 podwójnych wież)
- Działa przeciwlotnicze: 145 x 25 mm (30 podwójnych i 25 pojedynczych stanowisk)
- Karabiny maszynowe: 336 x 25 mm
- Okręty eskortowe: Lotniskowiec mógł być wspierany przez okręty eskortowe (niszczyciele, krążowniki).
Pancerz:
- Pokład lotniczy: 75 mm
- Pas burtowy: 200 mm
- Pokład górny: 50-60 mm
- Pokład dolny: 75 mm
- Wzmocnione przegrody wzdłużne i poprzeczne: 200 mm
Lotnictwo:
- Liczba samolotów: 47 (przewidywano operacje samolotów myśliwskich, bombowców nurkujących oraz torpedowych)
- Hangary: 2 hangary o wysokości 7,8 metra, mieszczące samoloty w systemie wind i ramp
Załoga:
- Liczebność załogi: Około 2 400 osób, w tym personel lotniczy
Ochrona przeciwtorpedowa:
- System ochrony: Rozbudowany system wzmocnionych grodzi i systemów zabezpieczających kadłub przed uszkodzeniami od wybuchów torped.
Te dane techniczne podkreślają monumentalny charakter „Shinano” jako lotniskowca oraz trudności, jakie Japonia napotkała przy jego budowie i operacyjności w końcowych latach II wojny światowej.
Tragiczny Koniec
Mimo swoich imponujących rozmiarów i nowoczesnych rozwiązań, „Shinano” nie zdołał w pełni zasłużyć na swoje miejsce w historii jako okręt bojowy. Zaledwie dziesięć dni po wypłynięciu ze stoczni, w nocy 29 listopada 1944 roku, został zaatakowany przez amerykański okręt podwodny USS Archerfish. Japońska marynarka, wierząc, że okręt jest bezpieczny, zaniedbała standardowe procedury bezpieczeństwa, co doprowadziło do tragicznych konsekwencji.
Okręt został trafiony czterema torpedami, które spowodowały poważne uszkodzenia. Pomimo prób ratowania jednostki, „Shinano” zatonął około 200 kilometrów na południowy zachód od wybrzeża Japonii, zabierając ze sobą około 1 400 osób z liczącej ponad 2 400 załogi.
Dziedzictwo „Shinano”
Historia „Shinano” to tragiczny epizod w dziejach japońskiej marynarki wojennej. Jego budowa, przekształcenie w lotniskowiec i szybka utrata odzwierciedlają dramatyczne zmiany, jakie przyniosła wojna. „Shinano” do dziś pozostaje symbolem zarówno ambicji, jak i trudności, z jakimi zmagała się Japonia w ostatnich latach konfliktu.
Pomimo krótkiego istnienia, „Shinano” wpisał się w historię jako największy lotniskowiec zbudowany przez Japonię i jednocześnie jedno z najkrócej służących arcydzieł inżynierii morskiej. Jego historia stanowi cenny materiał do refleksji nad kosztami wojny i wpływem technologii na prowadzenie działań zbrojnych.
Ciekawostki:
- Największy lotniskowiec II wojny światowej: W momencie ukończenia „Shinano” był największym lotniskowcem na świecie. Jego wyporność przekraczała 70 000 ton, co czyniło go większym od większości okrętów wojennych z tamtego okresu.
- Pochodzenie nazwy: Nazwa „Shinano” pochodzi od japońskiej prowincji Shinano, obecnie prefektura Nagano. Jest to tradycja nadawania okrętom wojennym nazw geograficznych regionów Japonii.
- Szybka konwersja: Pierwotnie zaprojektowany jako pancernik, „Shinano” został przekształcony w lotniskowiec w odpowiedzi na straty lotniskowców, jakie Japonia poniosła podczas bitwy o Midway. Decyzja o przebudowie została podjęta w 1942 roku, a prace zakończono w 1944 roku.
- Ekspresowe wodowanie: „Shinano” przeszedł ekspresową budowę i wodowanie. Jego konstrukcja została przyspieszona, by jak najszybciej wesprzeć japońskie siły morskie, ale pośpiech doprowadził do szeregu usterek konstrukcyjnych, które przyczyniły się do jego zatonięcia.
- Krótka służba: Okręt służył zaledwie 10 dni od momentu wejścia do służby. Jest to jeden z najkrócej operujących lotniskowców w historii, co czyni jego historię szczególnie tragiczną.
- Przegrana bitwa pod osłoną nocy: „Shinano” został zatopiony w nocy, w trakcie tajnej misji, gdy przemieszczał się z Yokosuki do Kure. Uderzenie amerykańskiego okrętu podwodnego USS Archerfish było nieoczekiwane, a jego skuteczność spotęgowała niewystarczająca ochrona przeciwtorpedowa i niekompletne zabezpieczenia na pokładzie „Shinano”.
- Niedostateczne zabezpieczenia: W momencie ataku okręt nie był jeszcze w pełni wykończony, a jego załoga nie była odpowiednio przeszkolona w zakresie procedur awaryjnych. W połączeniu z niewystarczającymi środkami bezpieczeństwa, takimi jak zamknięcia wodoszczelne, te czynniki przyczyniły się do jego zatonięcia.
- Niedoszłe wsparcie lotniskowców: „Shinano” miał być nie tylko lotniskowcem, ale także okrętem wspierającym inne lotniskowce, dostarczającym amunicję, paliwo i części zamienne. Byłby kluczowym elementem japońskiej strategii morskiej, gdyby nie jego szybka utrata.
- Ostatnia misja: Gdy „Shinano” wypłynął w swoją ostatnią misję, nie był jeszcze w pełni zaopatrzony i przygotowany do operacji bojowych. Został wysłany w drogę z nadzieją, że dokończenie prac odbędzie się w bardziej bezpiecznych warunkach w Kure.
- Odkrycie wraku: Wrak „Shinano” został odnaleziony w 1998 roku przez ekspedycję Roberta Ballarda, tego samego oceanografa, który odkrył wrak Titanica. Znalezienie wraku „Shinano” potwierdziło miejsce jego zatonięcia oraz ukazało stopień uszkodzeń, które doprowadziły do jego zguby.
-
Największe łodzie podwodne w historii – Typhoon (941 Akuła). Odkryj fascynujące fakty, uzbrojenie, oraz rolę tych jednostek w zimnej wojnie. Wszystko, co musisz wiedzieć o tych radzieckich gigantach.