Sturmtiger, zwany także Sturmpanzer VI, to jedno z najbardziej imponujących i zarazem przerażających dzieł niemieckiej inżynierii wojennej okresu II wojny światowej. Zbudowany na bazie legendarnego czołgu Tiger, uzbrojony w ogromny moździerz rakietowy kalibru 380 mm, Sturmtiger miał być ostateczną bronią do niszczenia umocnień i wsparcia piechoty w walkach ulicznych.
W tej historii przyjrzymy się bliżej temu niezwykłemu pojazdowi, jego powstaniu, konstrukcji oraz roli, jaką odegrał w ostatnich miesiącach wojny. Poznajcie maszynę, która miała zmienić oblicze wojny, lecz sama stała się symbolem desperacji i upadku III Rzeszy.
Historia i Rozwój
- Geneza Koncepcji: Pomysł stworzenia silnie opancerzonego pojazdu zdolnego do zniszczenia umocnień jednym strzałem narodził się podczas Bitwy o Stalingrad w 1942 roku. W tamtym czasie najcięższym opancerzonym pojazdem Wehrmachtu był Sturminfanteriegeschütz 33B, wariant Sturmgeschütz III uzbrojony w działo kalibru 150 mm. Jednak te pojazdy nie były wystarczająco skuteczne, co pokazała utrata 12 z nich podczas bitwy.
- Potrzeba Cięższego Uzbrojenia: Konieczność posiadania bardziej robustnego pojazdu doprowadziła do rozwoju Sturmpanzer IV Brummbär na początku 1943 roku. Jednak Wehrmacht wciąż potrzebował jeszcze cięższego i bardziej opancerzonego pojazdu. Ta potrzeba zaowocowała decyzją o budowie nowej konstrukcji opartej na podwoziu czołgu Panzerkampfwagen VI Tiger, pierwotnie planowanej do uzbrojenia w haubicę kalibru 210 mm.
- Rozwój Uzbrojenia: Haubica kalibru 210 mm nie była dostępna w tamtym czasie, więc inżynierowie zdecydowali się na zastosowanie moździerza rakietowego kalibru 380 mm. Broń ta została zaadaptowana z miotacza bomb głębinowych używanego przez Kriegsmarine, co uczyniło ją potężnym narzędziem do walki w warunkach miejskich.
- Prototyp i Produkcja: Pierwszy prototyp Sturmtigera powstał w październiku 1943 roku i został zaprezentowany Adolfowi Hitlerowi w tym samym miesiącu. Po rozległych testach, Hitler zatwierdził produkcję Sturmtigera w kwietniu 1944 roku. Między sierpniem a wrześniem 1944 roku wyprodukowano 18 jednostek. Wszystkie Sturmtigery były modyfikacjami uszkodzonych w boju czołgów Tiger.
Specyfikacja Techniczna
- Podwozie i Konstrukcja: Sturmtiger został zbudowany na późnym modelu podwozia czołgu Tiger. Przednia część kadłuba została mocno zmodyfikowana, aby pomieścić nowe uzbrojenie. W przeciwieństwie do oryginalnego Tigera, Sturmtiger był znacznie krótszy – jego długość wynosiła 6,28 metra w porównaniu do 8,45 metra w przypadku Tigera. Ta redukcja wynikała głównie z braku długiej lufy, gdyż moździerz został zintegrowany bezpośrednio z kadłubem.
- Pancerz: Sturmtiger był silnie opancerzony, aby przetrwać bezpośrednią walkę w warunkach miejskich. Pancerz przedni miał grubość 150 mm, a pancerz boczny 80 mm. Ten ciężki pancerz był kluczowy dla przetrwania pojazdu w starciach na krótkim dystansie.
- Masa: Sturmtiger był o 11 ton cięższy od standardowego czołgu Tiger, co zwiększało jego całkowitą masę do około 65 ton.
- Uzbrojenie:
- Główne Uzbrojenie: 380 mm moździerz rakietowy RW61.
- Uzbrojenie Dodatkowe: Karabin maszynowy MG34 kal. 7,92 mm do obrony przed piechotą.
Użycie Bojowe
- Rola: Sturmtigery miały za zadanie wspierać piechotę w walkach ulicznych oraz atakach na silnie umocnione pozycje. Ich potężny moździerz kalibru 380 mm był w stanie zniszczyć budynki i bunkry jednym strzałem, co czyniło je przerażającą bronią na polu bitwy.
- Wyzwania Operacyjne: W momencie, gdy Sturmtigery weszły do służby, wojna zaczęła obracać się przeciwko Niemcom. Wehrmacht był głównie w defensywie, co ograniczało możliwości pełnego wykorzystania potencjału tych pojazdów.
- Ocalałe Pojazdy: Pomimo ograniczonej produkcji, dwa Sturmtigery przetrwały II wojnę światową. Jeden z nich znajduje się w Muzeum Czołgów w Kubince w Rosji, a drugi w Deutsches Panzermuseum w Niemczech.
Wnioski
Sturmtiger pozostaje przykładem ekstremalnych wysiłków, jakie III Rzesza podejmowała w celu opracowania wyspecjalizowanych broni podczas II wojny światowej. Jego ogromna siła ognia i pancerz uczyniły go potężnym narzędziem do walk miejskich, choć jego wpływ był ostatecznie ograniczony przez zmieniający się przebieg wojny. Ocalałe Sturmtigery są teraz historycznymi artefaktami, które dają wgląd w ówczesne inżynierskie osiągnięcia i strategiczne myślenie.
Często Zadawane Pytania?
- Czy Sturmtiger zniszczył jakieś czołgi?
Sturmtiger nie był zaprojektowany do walki z czołgami. Jego głównym celem były umocnienia i budynki, choć teoretycznie jego potężny pocisk mógł zniszczyć czołg, jeżeli trafiłby w niego bezpośrednio. - Ile ważył pocisk do Sturmtigera?
Pocisk do Sturmtigera ważył około 1,700 kg. Był to pocisk rakietowy, zaprojektowany do wywołania ogromnych zniszczeń. - W jakim muzeum jest Sturmtiger?
Dwa ocalałe Sturmtigery znajdują się w muzeach: jeden w Kubince (Rosja), a drugi w Deutsches Panzermuseum w Niemczech. - Czy są jakieś Sturmtigery, które przetrwały?
Tak, przetrwały dwa Sturmtigery, które obecnie są eksponatami w wyżej wymienionych muzeach. - Dlaczego lufa Sturmtigera była taka krótka?
Krótka lufa Sturmtigera była wynikiem jego unikalnego uzbrojenia – moździerza rakietowego kalibru 380 mm, który nie wymagał długiej lufy jak w przypadku tradycyjnych dział artyleryjskich. - Czy Muzeum Czołgów w Bovington ma Sturmtigera?
Muzeum Czołgów w Bovington (Wielka Brytania) nie posiada Sturmtigera w swojej kolekcji. Jednakże, muzeum to jest domem dla wielu innych unikatowych pojazdów pancernych, w tym czołgu Tiger I.
-
Obiekt-775, znany jako „Czołg Naleśnik”, to jedno z najciekawszych osiągnięć radzieckiej myśli inżynieryjnej. Dowiedz się, dlaczego projekt został porzucony, a technologia przetrwała w innych modelach.