Wyobraźcie sobie przemierzanie zaśnieżonych pustkowi z prędkością, o której tradycyjne pojazdy gęsto na płozach mogą tylko pomarzyć. Oto KAMOV KA-30 – aeroślizg zaprojektowany przez radzieckie biuro konstrukcyjne Kamow, które bardziej znane jest z projektowania helikopterów. Ten pojazd to nie tylko inżynierski majstersztyk, ale i kawał historii eksploracji odległych trudno dostępnych terenów Syberi.
Historia powstania
Pojazd KA-30 powstał w latach 60., w okresie, gdy ZSRR inwestował w technologie umożliwiające działania na Syberii oraz innych trudno dostępnych obszarach byłego związku radzieckiego. Biuro Kamowa, słynące z helikopterów, postanowiło przenieść swoje umiejętności projektowe do budowy pojazdu poruszającego się po lodzie i śniegu.
Wynik? Maszyna łącząca technologie lotniczą z lądowymi, przypominająca bardziej futurystyczne sanie z baśń science-fiction niż standardowy śnigowiec.
Termin „Aerosani” („Aero” + „Sani” / Sanie) sięga roku 1903, kiedy rosyjski inżynier Siergiej Siergiejewicz Nieżdanowski zaprojektował pierwszy pojazd napędzany śmigłem do poruszania się po śniegu. W 1907 roku, w moskiewskiej fabryce „Dux”, przetestowano pojazd przypominający sanie z silnikiem spalinowym i śmigłem, nazwany „Aerosani”. Wprowadzenie tego pomysłu okazało się przełomowe dla zimowego transportu na ogromnych terenach pokrytych śniegiem.
Produkcja KA-30 rozpoczęła się w 1962 roku w zakładach „Progress”, a następnie kontynuowano ją w „Dalmaszazawodzie” w Komsomolsku nad Amurem. Rocznie produkowano 20-30 egzemplarzy tego pojazdu. Do końca lat 80. KA-30 był intensywnie wykorzystywany do transportu ludzi, poczty i ładunków w trudno dostępnych rejonach.
Dane techniczne
- Długość: 6,5 metra
- Szerokość: 2,5 metra
- Waga: Około 1,2 tony
- Napęd: Silnik lotniczy z tylnym śmigłem
- Prędkość maksymalna: Do 70 km/h (w zależności od warunków terenowych)
- Zasięg: Około 300 km
- Podwozie: Płozy umożliwiające poruszanie się po gęstym śniegu i lodzie
Cechy szczególne
- Uniwersalność – KA-30 mogło być wykorzystywane do transportu osób i zaopatrzenia w ekstremalnie zimnych regionach.
- Innowacyjny napęd – Tylny wirnik to absolutny hit, który pozwalał na wydajne przemieszczanie się po powierzchniach, gdzie konwencjonalne pojazdy nie miały żadnych szans.
- Efektywność kosztowa – Transport przy pomocy KA-30 był wielokrotnie tańszy niż lot helikopterem, zwłaszcza na dystansach 60-80 km.
- Wytrzymałość w ekstremach – Pojazd radził sobie w temperaturach poniżej -40°C, przemierzając nawet 12-15 tysięcy kilometrów rocznie.
Operacje i ciekawostki
- Użytkowanie: KA-30 głównie służył w rejonach Syberii i Arktyki, gdzie przemieszczał pracowników i sprzęt w ekstremalnych warunkach pogodowych.
- Ciekawostka lotnicza: Biuro Kamow zastosowało wiele technologii znanych z śmigłowców, takich jak wytrzymałe materiały i system napędowy bazujący na silnikach lotniczych.
- Alternatywna wersja: W 1965 roku powstała modyfikacja KA-30 w wersji pływającej, przeznaczonej do pokonywania trudno dostępnych tras rzecznych.
- Dlaczego nie zdobył popularności?: Pomimo innowacyjnej konstrukcji, koszty produkcji oraz specyficzne przeznaczenie ograniczyły rozwój tej technologii na szeroką skalę..
Podsumowując KAMOV KA-30 to pojazd, który łączył w sobie cechy samolotu, samochodu i sań. Dzięki swojej unikalnej konstrukcji i zastosowaniu, stanowił idealne rozwiązanie dla eksploratorów ekstremalnych terenów. Choć dziś możemy oglądać go jedynie w muzeach, nadal imponuje swoim designem i historią.
A Wy, czy wybralibyście się w podróż takim pojazdem po zaśnieżonych pustkowiach?
-
Poznaj niesamowite możliwości radzieckiego śmigłowca, który był w stanie transportować obiekty tak duże jak domy modułowe czy autobusy. Jak działał Mi-10 i co czyniło go wyjątkowym?