Zaprojektowany przez amerykańską firmę Rockwell International (obecnie: Boeing) strategiczny samolot dalekiego zasięgu B-1B, wprowadzony do czynnej służby 1 października 1986 r. Od tego czasu bombowiec był także kilkakrotnie modernizowany, w wyniku czego stał się on niezwykle wszechstronną platformą powietrzną do prowadzenia wysoce precyzyjnych działań konwencjonalnych z użyciem najnowszego uzbrojenia sil zbrojnych Stanów Zjednoczonych. Najnowsze przeprowadzone modernizacje pozwolą na utrzymanie B-1B w służbie co najmniej do 2040 r.
B-1B Lancer jest przykładem niezwykle „elastycznej” konstrukcji.
Bombowiec B-1B jest dolnopłatem konstrukcji mieszanej tytanowo-aluminiowej o zmiennej geometrii skrzydeł, napędzany wydajnymi turbowentylatorowymi silnikami General Electric z dopalaniem. Taka konstrukcja zapewnia duży zasięg maszyny i duże prawdopodobieństwo przetrwania na polu walki, także skutków fali uderzeniowej wybuchu jądrowego. Skrzydła samolotu mogą być ustawiane pod kątami 15, 25, 55 i 67,7 stopnia, a po modyfikacji przeprowadzonej w latach 1998 – 1999, także 45 stopni. Konfiguracja z rozłożonymi skrzydłami używana jest do startu, lądowania i lotów na dużej wysokości dla zapewnienia maksymalnego zasięgu. Z kolei konfiguracja ze skrzydłami złożonymi umożliwia osiąganie dużych prędkości pod- i naddźwiękowych poprzez zmniejszenie oporów aerodynamicznych.
Dane techniczne:
Rozpiętość – maks. 41,67 m, mini. 23,84 m
Długość – 44,81 m
Wysokość – 10,36 m
Powierzchnia nośna – 181,2 m²
Masa – 87090 kg
Masa startowa – 216360 kg
Uzbrojenie – w komorach: 34020 kg, podwieszanego: 26760 kg
Paliwa – 88450 kg
Max prędkość – 1,25 Ma (1330 km/h)
Pułap – 18 000 m
Zasięg – 12000 km
Promień działania – 5543 km
B-1B Lancer – pierwsze zastosowanie na polu walki.
Pierwszy chrzest bojowy samolotu B-1B Lancer nastąpiło podczas operacji „Desert Fox” w Iraku, w grudniu 1998 roku. Samoloty B-1B Lancer brały także udział w operacji „Allied Force” w byłej Jugosławii w 1999 roku. Dokonywały również bombardowań podczas operacji „Enduring Freedom” w Afganistanie w latach 2001–2002 oraz w trakcie operacji „Iraqi Freedom” w Iraku.
B-1B Lancer jest wyposażony w możliwość przenoszenia wielu rodzajów konwencjonalnego i jądrowego uzbrojenia bombowego i rakietowego w trzech wewnętrznych komorach bombowych i na sześciu zewnętrznych węzłach podwieszeń.
Łącznie zbudowano 100 egzemplarzy bombowców B-1B, z których 93 pozostało w służbie do 2003. W tym samym roku postanowiono zredukować ich liczbę do 60, przeznaczając zaoszczędzone w ten sposób pieniądze na utrzymanie pozostałych maszyn, jednak korekta budżetu przeprowadzona w roku 2004, pozwoliła na powtórne wprowadzenie do służby jeszcze 7 bombowców B-1B, co łącznie daje 67 zdolnych do lotu maszyn.