Spółka akcyjna Tupolew, twórca ANT-20, jest dobrze znana z produkcji dużych i ciężkich samolotów. Nie inaczej było jeszcze przed II wojną światową.
Aby zademonstrować potęgę Związku Radzieckiego reszcie świata, zamówiono budowę ANT-20 Maksym Gorki.
Konstrukcja mocno oparta na ciężkim bombowcu ANT-16 sprawiła, że Maksym Gorki był w pierwszej kolejności maszyną propagandową, a dopiero potem transportową. Przyjrzyjmy się bliżej temu absolutnemu kolosowi.
Historia
Aby zrozumieć ANT-20, musimy cofnąć się do 1933 roku. Wtedy swój pierwszy lot odbył ciężki bombowiec ANT-16. Powstał tylko jeden egzemplarz, a ze względu na fatalne osiągi nigdy nie trafił do produkcji seryjnej.
Mimo że nie spełnił oczekiwań, ANT-16 był imponującą maszyną o rozpiętości skrzydeł 54 m (177 stóp 2 cale) i budził respekt swoim wyglądem. Nietypowym elementem jego konstrukcji były pięć silników.
Nawet mniejszy ANT-16 miał rozpiętość skrzydeł porównywalną z B-52.
Cztery z tych silników były zamontowane na skrzydłach, piąty zaś na wspornikach nad kadłubem. Mimo to samolot osiągał maksymalnie 200 km/h (120 mph), co było niezadowalające.
Dla laików maszyna wyglądała futurystycznie – była majstersztykiem inżynierii. W dobrze przemyślanym ruchu Sowieci postawili na jeszcze większą skalę i stworzyli ANT-20.
Konstrukcja
Nie minęło nawet dwanaście miesięcy od pierwszego lotu ANT-16, gdy Maksym Gorki wzbił się w powietrze po raz pierwszy. W latach 30. był to zdecydowanie największy samolot na świecie. Jego rozpiętość wynosiła 63 m (206 stóp 8 cali), czyli o niemal 20% więcej niż u ANT-16.
Większe rozmiary oznaczały większą masę. ANT-16 nie był demonem prędkości, a mimo ośmiu (!) silników, ANT-20 ledwo osiągał 220 km/h (140 mph).
Od samego początku zaplanowano, że ANT-20 będzie flagowym samolotem propagandowym eskadry Maksym Gorki. Oznaczało to, że zamiast przestrzeni na bomby, miał miejsce dla pasażerów.
Samolot mógł przewozić łącznie 80 osób: ośmioosobową załogę i 72 pasażerów.
Na jego pokładzie znajdowało się potężne radio przeznaczone do transmisji, znane jako „głos z nieba”. Nadawało ono propagandowe komunikaty podczas lotu.
Wiele elementów konstrukcji było podobnych do ANT-16, tylko powiększonych. Obejmowało to również nietypowy układ silnika nad kadłubem oraz trzy dodatkowe silniki na każdym skrzydle.
Mimo posiadania łącznie ośmiu silników Mikulin AM-34FRN V-12 o mocy 900 KM (671 kW) każdy, ANT-20 wciąż nie był szybki.
Powstały jedynie dwa egzemplarze, z czego drugi nosił nazwę ANT-20bis.
Katastrofa ANT-20 w 1935 roku
W maju 1935 roku cztery samoloty wyruszyły w lot nad Moskwą. ANT-20, ANT-14, R-5 oraz I-5 miały pokazać ogrom Maksym Gorki. Maszyny leciały w zwartej formacji, a dwupłatowiec I-5 wykonywał akrobacje wokół ANT-20.
Niestety, manewr się nie powiódł – podczas jednego z pętli I-5 zderzył się z ANT-20. Samolot rozbił się w dzielnicy mieszkalnej Moskwy, zabijając 45 osób.
W katastrofie zginęli wszyscy członkowie załogi ANT-20 i jego 33 pasażerów, pilot I-5 oraz dziewięć osób na ziemi.
Drugi egzemplarz, ANT-20bis, również uległ katastrofie w 1942 roku po tym, jak pilot na chwilę oddał stery pasażerowi.
Czy Tupolew nadal produkuje samoloty?
Biuro projektowe Tupolewa wciąż tworzy samoloty. W rzeczywistości nowy samolot pasażerski Tupolewa ma zostać wprowadzony w 2024 roku. Ponadto Tupolew dostarcza połowę wszystkich samolotów pasażerskich na obszarze byłego ZSRR. Firma produkuje także bezzałogowe statki powietrzne i samoloty transportowe.
Specyfikacja
- Załoga: 8 osób
- Pasażerowie: 72
- Długość: 32,9 m (107 stóp 11 cali)
- Rozpiętość skrzydeł: 63 m (206 stóp 8 cali)
- Wysokość: 10,6 m (34 stopy 9 cali)
- Masa własna: 28 500 kg
- Maksymalna masa startowa: 53 000 kg
- Silniki: 8 x Mikulin AM-34FRN V-12, 900 KM każdy
- Maksymalna prędkość: 220 km/h
- Zasięg: 1 200 km
- Pułap: 4 500 m
-
Sikorsky S-40 Flying Boat to symbol pionierskiej epoki lotnictwa, łączący innowacyjną technologię z luksusem podróży. Poznaj historię tej niezwykłej maszyny, która stała się ikoną wodnosamolotów i fundamentem nowoczesnego lotnictwa komercyjnego.